مقايسه تحليلي-توصيفي روش هاي ارزيابي آسيب پذيري منابع آبي

امروزه با توجه به كمبود منابع آبي كشور و كم شدن ميزان بارندگي در سال هاي اخير و برداشت بي رويه آب هاي زيرزميني و آلودگي آب هاي سطحي، بايد توجه بيشتري به منابع آبي كشور شود. بخاطر همين دلايل مورد نياز است كه از منابع آبي باقيمانده بتوان استفاده ي مفيد و بجا كرد و اين كار فقط با برنامه ريزي براي آينده به نتيجه مي رسد. اين برنامه ريزي مي تواند از اينجا شروع شود كه از آلودگي منابع آبي محدود و باقيمانده جلوگيري كرد. از جمله اين برنامه ريزي ها مي توان به ارزيابي آسيب پذيري آبخوان كشور اشاره كرد. براي اينكار روش هاي مختلفي هم ارائه شده است كه مي توان مناطق آبخوان بيشتر آسيب پذير را پيدا كرد و با اقداماتي موثر از آلودگي منابع آبي جلوگيري كرد. رسيدن به اين موضوع كه كدام يك از روش هاي ارزيابي آسيب پذيري منابع آبي مناسب تر مي باشد موضوع مهمي است كه در اين تحقيق به آن پرداخته شده است.