ارزيابي مناسب ترين توزيع آماري در برآورد دبي متوسط سالانه رودخانه هليل رود

در هيدرولوژي سعي مي شود براي داده ها، توابع احتمالي مناسبي پيدا شود تا از روي آن ها بتوان مقدار متغير مورد نظر را به ازاء احتمالات مختلف محاسبه كرد. مطالعه فراواني دبي هاي متوسط سالانه و اطلاع از دوره بازگشت آن ها مي تواند برنامه ريزان و متخصصان را در هر پروژه آبي ياري نمايد. هدف از اين پژوهش ارزيابي مناسب ترين توزيع آماري در برآورد دبي متوسط سالانه رودخانه هليل رود مي باشد. در اين تحقيق براي به دست آوردن مناسب ترين توزيع هاي آماري جهت برآورد دبي متوسط سالانه با دوره هاي بازگشت مختلف، داده هاي دبي متوسط سالانه ايستگاه هيدرومتري حسين آباد رودخانه هليل رود طي يك دوره آماري 53 ساله جمع آوري گرديد و با استفاده از انواع توزيع هاي آماري مربوطه در محيط نرم افزار SMADA كه مبتني بر روش گشتاورها مي‌باشد برازش داده شد. به منظور ارزيابي دقت توزيع ها و مقايسه نسبي نتايج آن ها با مقادير مشاهداتي، از شاخص-هاي آماري MAE و RMSE استفاده شده است. تحليل‌هاي آماري نشان مي دهد كه توزيع‌هاي پيرسون نوع سه، لوگ پيرسون نوع سه، لوگ نرمال سه پارامتري، لوگ نرمال دو پارامتري، گامبل نوع يك و نرمال با كمترين MAE و RMSE به ترتيب داراي بيشترين تطابق با مقادير مشاهداتي مي باشند. با استفاده از توزيع پيرسون نوع سه مقادير دبي هاي با دوره بازگشت 2، 3، 5، 10، 25، 50، 100 و 200 ساله به ترتيب برابر 11/7، 03/11، 79/15، 18/22، 60/30، 01/37، 47/43 و 99/49 به دست آمد. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه مي‌توان از مدل SMADA در ايستگاه هيدرومتري جهت تعيين دبي براي دوره هاي بازگشت مختلف با دقت مناسبي استفاده نمود.