روند تغييرات تبخير و تعرق واقعي دشت نيشابور با استفاده از الگوريتم سبال

تبخيرو تعرق واقعي تاثير مهمي بر روي مطالعات منابع آب، هيدرولوژي، كشاورزي، جنگلداري دارد. بنابراين اندازه گيري دقيق آن در مقياس بزرگ لازم و ضروري است. در اين تحقيق، به منظور تخمين تبخير و تعرق واقعي دشت نيشابور در شمال شرقي ايران از الگوريتم بيلان انرژي براي زمين(سبال) و تصاوير سنجنده موديس ماهواره ترا به همراه داده هاي هواشناسي استفاده شده است. تصاوير مربوط به روز 15مي سال هاي 2000 تا 2013 مي باشد. براي ارزيابي صحت نتايج مدل سبال از روش تعيين تبخيرو تعرق مرجع پنمن-مانتيث و ضريب رشد گياهي استفاده شده است. وجود تفاضل مطلق و ضرايب MAE و RMSE پايين، دقت سبال را در تخمين تبخير و تعرق نشان مي دهد. همچنين نتايج در مزارع با موقعيت مكاني معين مشخص مي كند روز15 مي به دليل داشتن دماي پايين تر و پوشش گياهي متراكم تر، تبخيروتعرق واقعي بيشتري را نشان مي دهد. اين تحقيق، پتانسيل قابل توجه مدل سبال را براي تخمين تبخير و تعرق واقعي در مناطق بزرگ با داده هاي هواشناسي كم از قبيل دشت مشخص مي نمايد.