تحليل پيش بيني سطح آب زيرزميني با استفاده از مدلهاي زمين آمار و سري زماني (مطالعه ي موردي: آبخوان دشت مشهد)

با توجه به خشكسالي و برداشت بي رويه ي از منابع آب زيرزميني امروزه پيش بيني تغييرات سطح آب زيرزميني و پارامتر هاي مرتبط با آن به يكي از مهمترين مسائل مديريت منابع آب تبديل گشته است، هدف اصلي اين پژوهش بررسي تغييرات زماني تراز سطح آب زيرزميني آبخوان دشت مشهد با استفاده از دو روش سري زماني و زمين آماراست، در اين تحقيق براي سري زماني ازمدل آريما در نرم افزار Minitab وبراي زمين آمار از مدل كريجينگ در نرم افزارGS+ استفاده گرديد و توانايي اين دو روش در تخمين تراز سطح ايستابي مورد ارزيابي قرار گرفت، براي داده هاي ورودي از داده هاي تراز سطح آب سه حلقه چاه نمونه واقع در ايستگاه هاي كنه بيست، حسين آباد و امرقان (1391-1343) استفاده شد. براي ارزيابي در هر سه حلقه چاه هر دو مدل مورد استفاده قرار گرفت در نهايت در هر دو مدل با مقايسه ي مقادير تخميني با مقادير مشاهده شده با استفاده از معيار هاي آماريR2 و RMSE مشخص شد كه در هر سه پيزومتر مدل آريما توانايي بيشتري در پيش بيني تغييرات تراز سطح ايستابي نسبت به روش زمين آمار دارد. به طوري كه در مدل آريما مقادير RMSE براي سه پيزومتر به ترتيب برابر 44/ 1، 35 /1، 71/ 2 متر و در روش زمين آمار اين مقادير برابر 1.64، 2.91، 3.151 متر مي باشد.