بررسي بيان نسبي ژن هاي هم خانواده چالكون سنتتاز در ريشه ‌مويين 4 اكوتيپ گياه خارمريم Silybum marianum (L.) Gaertn

Silybum marianum (L.) Gaertn يك عضو از خانواده بزرگ تيره Asteraceae كه يك گياه دارويي شناخته شده (سالانه/ دوسالانه) است. سيليمارين خود تركيبي از مولكول هاي پلي فنول كه بيش از هفت تركيب مختلف (سيلي بين A / B، ايزوسيلي بين A / B، سيلي‌ديانين، سيلي‌كريستين، ايزوسيلي‌كريستين و غيره) را نشان مي دهد. سيليمارين براي درمان بيماري مزمن كبدي تجويز مي شود و در حال حاضر براي درمان انواع مختلف اختلالات كبدي كاربرد دارد. در اين مطالعه سطح رونوشت ژن‌هاي 2و1CHS و 3CHS در مسير بيوسنتزي فلاونوئيد ها و سنتز سيليمارين در ارقام 100P، اردبيل، اصفهان و منجيل پس از تيمار با غلظت 100ميكرومولار با متيل جاسمونات در دوره زماني 0 و 48 ساعت توسط روش پي سي آر در زمان واقعي مورد بررسي و ارزيابي قرار گرفت. برطبق نتايج اثر ژنوتيپ در سطح 5% براي ميزان بيان ژن‌هاي 2و1CHS و CHS3 بسيار نزديك به سطح معني 5% بود و مقايسه ميانگين توسط آزمون دانكن در سطح 5 درصد بين ارقام مختلف از لحاظ ميزان بيان اين دو ژن اختلاف وجود داشت. بيان نسبي 2و1 CHSو 3 CHSدر دو اكوتيپ p100 و اصفهان نسبت به شاهد افزايشي و معني دار بود. اما در اكوتيپ اردبيل فقط بيان ژن CHS3 افزايشي و بيان ژن 2و1 CHS كاهشي و در اكوتيپ منجيل اين حالت بالعكس بود. بنابراين در مجموع بيان ژن‌هاي مورد بررسي، در تيمار تحت تنش نسبت به حالت شاهد (بدون تيمار تنش) در اكوتيپ‌هاي مختلف هم كاهش و هم افزايش يافته بود كه حاكي از توارث پيچيده ميزان توليد سيليمارين در ريشه‌هاي موئين خارمريم است.