واكنش مرفولوژي ارقام كنجد به روشهاي مختلف آبياري

تنش خشكي از جمله تنش هاي محيطي است كه كشور ايران به وفور در مناطق مختلف با آن درگير است. به منظور بررسي واكنش ارقام كنجد به روش هاي مختلف آبياري در اهواز، آزمايشي در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي خوزستان در سال زراعي 97-1396 به صورت طرح كرت هاي خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي كه فاكتورهاي آزمايشي شامل سه سطح آبياري (آبياري كامل، آبياري يك در ميان متناوب و آبياري ثابت) و 6 رقم كنجد با چهار تكرار انجام شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه اثر تيمار آبياري و رقم بر روي صفات با سطح احتمال 1 درصد و 5 درصد معني دار بود. همچنين اثر متقابل تيمار بر روي صفات قطر كپسول، وزن كپسول و شاخص سطح برگ معني دار بود. بيشترين ارتفاع بوته در آبياري كامل (29/167 سانتي‌متر) و در رقم يلووايت (58/177 سانتي‌متر) مشاهده شد. بيشترين طول برگ تحت تيمار آبياري كامل (95/11 سانتي‌متر) و در رقم هليل (91/11) مشاهده شد. بيشترين طول كپسول تحت تيمار آبياري كامل (29/23 ميلي‌متر) و در رقم دشتستان (08/24 ميلي‌متر) مشاهده شد. بيشترين قطر كپسول در آبياري كامل و متناوب در رقم دشتستان (به ترتيب 07/1 و 97/0 ميلي‌متر) و در آبياري ثابت در رقم توده محلي شوشتر و داراب (87/0 ميلي‌متر) مشاهده شد. همچنين بيشترين وزن كپسول در سطح آبياري كامل در رقم هليل (63/6 گرم)، در آبياري يك در ميان متناوب در رقم داراب (76/6 گرم) و در سطح آبياري يك در ميان ثابت نيز در رقم دشتستان (51/6 گرم) مشاهده شد. قابل توجه است كه در هر سه سطح آبياري بيشترين شاخص سطح برگ در رقم هليل (آبياري كامل، يك در ميان متناوب و ثابت به ترتيب برابر 181/1، 243/1 و 775/0) مشاهده شد.