بررسي ويژگي‌هاي آبدوستي نانوكامپوزيت‌هاي نشاسته- كتيرا

در چند دهه گذشته آلودگي هاي زيست محيطي ناشي از مواد بسته بندي پلاستيكي و محدوديت منابع نفتي باعث جلب توجه محققين براي توليد بسته هاي زيست تخريب پذير شده است .خواص مكانيكي ضعيف و نفوذپذيري بالاي پليمرهاي زيست تخريب پذير نسبت به بخار آب دو عيب اصلي آنها محسوب مي شود.نانو فناوري يكي از روش هاي اصلاحي در اين زمينه است.در اين پژوهش 12 تيمار مختلف كامپوزيت هاي نشاسته-كتيرا و نانوكريستال سلولز (%25- 0) بر اساس طرح مركب مركزي انتخاب و توليد شدند. در تمامي نمونه ها از (50-80%) گليسرول به عنوان پلاستي سايزر استفاده شد. نفوذ پذيري به بخار آب، جذب رطوبت، حلاليت فيلم هاي توليد شده تعيين گرديد. براساس نتايج به دست آمده حداكثر ميزان نفوذپذيري gm/m2sPa 10-9×27242/9و حداقل مقدار آن gm/m2sPa 10-9×09875/1 مشاهده شد. بر اساس نتايج به دست آمده بيشترين مقدار جذب رطوبت 62/06323 درصد بود كه در صورت حذف نانوكريستال سلولز به 21/19205 درصد كاهش مي يابد. بالاترين مقدار جذب رطوبت 62/06323 درصد بود كه در صورت حذف نانوكريستال سلولز به 21/19205 درصد كاهش مي يابد. حلاليت نيز با افزودن نانوكريستال سلولز كاهش يافت. در اين پژوهش 12 تيمار مختلف كامپوزيت‌هاي نشاسته-كتيرا و نانوكريستال سلولز (%25- 0) بر اساس طرح مركب مركزي انتخاب و توليد شدند. در تمامي نمونه‌هااز (50-80%) گليسرول به عنوان پلاستي سايزر استفاده شد. نفوذ پذيري به بخار آب، جذب رطوبت، حلاليت فيلم‌هاي توليد شده تعيين گرديد. براساس نتايج به دست آمده حداكثر ميزان نفوذپذيريgm/m2sPa 10-9×27242/9و حداقل مقدار آن gm/m2sPa 10-9×09875/1 مشاهده شد. بر اساس نتايج به دست آمده بيشترين مقدار جذب رطوبت 62/06323 درصد بود كه در صورت حذف نانوكريستال سلولز به 21/19205 درصد كاهش مي‌يابد. بالاترين مقدار جذب رطوبت 62/06323 درصد بود كه در صورت حذف نانوكريستال سلولز به 21/19205 درصد كاهش مي‌يابد. حلاليت نيز با افزودن نانوكريستال سلولز كاهش يافت.