تأثير روش هاي مختلف خاك ورزي در كاشت سيب زميني رقم سانتا (مطالعه موردي: شهرستان رزن)

يكي از عوامل مؤثر در افزايش عملكرد محصولات كشاورزي، انجام عمليات خاك ورزي مناسب و به موقع مي باشد كه اين عمليات بايستي در شرايط مناسب رطوبتي و با نظر حفظ منابع آبي و خاكي صورت پذيرد. در اين راستا، اين تحقيق به منظور دستيابي به روش مناسب خاك ورزي جهت كشت سيب زميني رقم سانتا انجام شد. آزمايشات در قالب طرح بلوك هاي كاملا تصادفي با سه تكرار و چهار تيمار اجرا شد. تيمارهاي آزمايش شامل: شخم با گاوآهن بر گردان دار+ رتيواتور، رتيواتور، چيزل+ رتيواتور و گاوآهن برگردان دار+ ديسك بود. محل انجام آزمايش، يك مزرعه شخصي واقع در شهرستان رزن در سال 1396 بود. نتايج نشان داد تاثير روش هاي خاك ورزي بر ميزان برگردان كردن خاك معني دار بود. تيمار شخم با گاوآهن برگردان دار+ رتيواتور با متوسط 3/90 درصد برگرداني بيشترين و تيمارشخم با رتيواتور كمترين مقدار بر گرداني خاك را دارا بود. تيمارهاي تهيه بستر بذر از نظر زمان رسيدگي مرفولوژيكي داراي اختلاف معني دار آماري در سطح احتمال يك درصد بودند. با توجه به عملكرد محصول، روش خاك ورزي گاوآهن برگردان دار +رتيواتور، در كاشت سيب زميني در منطقه رزن پيشنهاد شد.