بررسي اثر تنش شوري و قارچ تريكودرما بر برخي صفات مورفولوژيكي بر گل شاخه بريده ليسيانتوس (Eustoma grandiflorum)

به منظور مطالعه اثر شوري آب آبياري و همزيستي قارچ تريكودرما بر صفات مورفولوژيكي گياه ليسيانتوس، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح كاملاً تصادفي با پنج تكرار انجام گرفت. آزمايش به صورت گلداني، درون گلخانه با يك واريته ليسيانتوس شاخه بريده سفيد و سه سطح شوري (كنترل، 2 و 4 دسي زيمنس بر متر) و چهار سطح قارچ تريمودرما (كنترل، 10،5 و 20 گرم) انجام شد. نتايج نشان داد كه همزيستي قارچ تريكودرما موجب افزايش رشد و وزن اندام هوايي گرديد. همچنين تاثير متقابل تنش شوري و قارچ نشان داد كه همزيستي قارچ تريكودرما موجب كاهش تاثيرات منفي تنش شوري شد. همچنين تنش شوري باعث كاهش رشد و كاهش در تعداد جوانه هاي گل ليسيانتوس شد. تعداد غنچه هاي گل ليسيانتوس در هنگام كاربرد قارچ تريكودرما و در شرايط تنش شوري افزايش نشان دادند. بنابر اين مي توان گفت كه همزيستي ليسيانتوس با قارچ تريكودرما موجب بهبود رشد در شرايط تنش مي شود.