ارزيابي ريسك هاي ايمني ناشي از تجهيزات آتش نشاني با استفاده از روش تجزيه و تحليل حالات شكست و اثرات آن ( MFMEA )

مقدمه: FMEA يكي از شناخته شده ترين تكنيك هاي ايمني سيستم و تجهيزات بوده و به طور گسترده بعنوان يك ابزار به منظور شناسايي ، بسيار مورد استفاده قرار مي گيرد. هدف از اين مطالعه، كاربرد روش MFMEA در شناسايي و ارزيابي ريسك هاي ناشي تجهيزات مورد استفاده آتش نشانان در حريق، حوادث و ايستگاه ها مي باشد. روش بررسي: به منظور شناسايي ريسك ها، ابتدا شغل آتش نشان و تجهيزات مورد استفاده در آن از طريق مصاحبه با كارشناسان آتشنشاني بررسي شد. پس از آن حالات نقص و خطاي هر يك از تجهيزات كه منجر به بروز مشكلات فني و اشكال در ساير تجهيزات و همچنين بروز خطاي انساني مي گردد، شناسايي گرديدند. در نهايت ريسك هاي به دست آمده به جهت نمره دهي در برگه كار روش MFMEA نوشته شدند.در اين تحقيق، نمره دهي ريسك ها بر اساس روش طوفان فكري انجام شد. مطابق اين روش، كارشناسان آتشنشاني در طي جلساتي، با توجه به نحوه استفاده از تجهيزات و همچنين آمار سوانح و حوادث موجود نسبت به تمامي ريسك ها اظهار نظر كرده و در نهايت پس از مشورت با يكديگر به يك نتيجه واحد رسيده و براي هر ريسك نمره اي را تعيين كردند. يافته ها: از 14 ريسك به دست آمده، 8 ريسك داراي شرايط اضطراري و اولويت درجه اول، 5 ريسك داراي شرايط غير طبيعي و اولويت درجه دوم و 1 ريسك داراي شرايط طبيعي و اولويت درجه سوم مي باشند. نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد پس از ارزيابي ريسك اوليه تجهيزات، دستگاه فرز موتوري با خطر پرتاب سنگ داراي بالاترين عدد RPN برابر با 288بوده و از سطح ريسك بالايي برخوردار است، به همين جهت هر چه سريعتر اقدامات كنترلي لازم براي آن بايد انجام شود. همچنين در اين ميان مانيتور پرتابل با خطر فشار آب داراي كمترين عدد RPN برابر با 80 مي باشد.