ارزيابي آسيب پذيري حوضه هاي شهري در برابر سيل، مطالع موردي:تهران

سيل، به عنوان يكي از بحران هاي طبيعي محسوب شده كه هر ساله منجر به خسارت هاي مالي و جاني فراواني مي گردد. در اين راستا و با توجه به قابل پيش بيني بودن بحران فوق، اين تحقيق به ارزيابي آسيب پذيري حوضه هاي شهري در برابر سيل پرداخته است كه منجر به كاهش خسارت ها مي گردد. معيار هاي مورد بررسي، شامل دو دسته معيار هاي فيزيكي كه شامل شيب، ارتفاع، زمين شناسي، تراكم شبكه كانال ها و مسيل ها و اجتماعي-اقتصادي كه در بر گيرنده فاصله از كانال ها و مسيل ها و كاربري اراضي مي باشند. نتايج حاصل از فرايند تحليل سلسله مراتبي نشان مي دهد كه كاربري اراضي با وزن 0/274 و ارتفاع با وزن 0/078 به ترتيب داراي بيش ترين و كم ترين تاثير در ميزان آسيب پذيري در حوضه شهري تهران هستند. همچنين زير حوضه 3 و 4 نسبت به ديگر زير حوضه ها از اولويت بالا تري به لحاظ آسيب پذيري برخوردارند. نتايج تحليل حساسيت نيز نشان داد كه با تغيير وزن معيار هاي كاربري اراضي و فاصله از مسيل ها و كانال ها زير حوضه هاي 3 و 4 به ترتيب از اولويت بالاتري برخوردار بوه اند. در انتها نيز به منظور بررسي كيفي معيار هاي مورد مطالعه، نقشه هاي هر يك از معيار ها در محيط GIS آماده شده است به طوري كه نقشه-هاي مربوطه به 5 كلاس با خطر پذيري هاي بسيار زياد، زياد، متوسط، كم و بسيار كم طبقه بندي شده اند.