تغييرات برخي مشخصه‌هاي كمي ساختار توده بعد از اجراي يك دوره 10 ساله طرح جنگلداري در سري14 بندبن جنگل گلندرود نوشهر

در تحقيق حاضر اطلاعات كمي حاصل از يك دوره آماربرداري طرح جنگلداري گلندرود استان مازندران بررسي شد. براي اين منظور كليه اطلاعات درختان با قطر برابرسينه بيشتر از 5/12 سانتي‌متر شامل گونه، تعداد و حجم در هكتار مورد بررسي قرار گرفت. آماربردارى در ابتدا و انتهاى دوره10 ساله (1394-1384) به روش منظم تصادفى و با قطعات نمونة دايره‌اي شكل به مساحت 1000 مترمربع انجام شد. نتايج تحقيق نشان داد كه طى اجراى طرح، ميانگين تعداد در هكتار توده از 6/137 به 114 پايه در هكتار رسيده است. همچنين ميانگين حجم در هكتار در آخر دوره نسبت به اول دوره حدود 42 مترمكعب كاهش داشته است. منحني توزيع تعداد در طبقات قطري در اول و آخر دوره از يك منحني كاهنده پيروي مي‌كند. منحني تعداد در هكتار در طبقات قطري كمتر از 35 سانتي‌متر در اول دوره (1384) نسبت به آخر دوره تفاوت چشم‌گيري داشت. منحني توزيع حجم در طبقات قطري توده‌هاي جنگلي مورد مطالعه در آخر دوره آماربرداري (1394) پايين‌تر از منحني حجمي اول دوره آماربرداري (1384) قرار دارد، بطوريكه در اكثر طبقات قطري اين اختلاف وجود دارد. بطور كلي نتايج نشان داد كه موجودي حجمي كل درختان توده در آخر دوره آماربرداري كاهش داشته است. اما با توجه به تغيير سياست فني سازمان جنگل‌ها و مراتع كشور در سالهاي اخير و كاهش فشار برداشت بر سطح كمي و كيفي جنگل‌ها، مقادير تعداد و حجم در هكتار در طبقات قطور و خيلي قطور افزايش نسبتاً محسوسي نسبت به اول دوره داشته است.