اكوتوريسم شهر ابوموسي و تاثير آن در ارتقاي اقتصادي و اجتماعي ساكنان آن

Ecotourism of Abu Musa City and its impact on the economic and social development of its inhabitants

شهرهاي فرهنگي، استراتژيك يكي از مهم ترين مقصدهاي گردشگري شهري هستند كه نياز به برنامه ريزي و مديريت به منظور اطمينان از پايداري ظرفيت اكوتوريسم و خدمات آن ها در بلند مدت دارند. هر مقصد گردشگري توانايي محدودي در جذب گردشگر دارد كه اين محدوديت ها را غالبا با مفهوم ظرفيت برد بيان مي كنند. انواع ظرفيت برد شامل فيزيكي، واقعي (اكولوژيك) و موثر (مديريتي) است. در اين پژوهش محاسبه ظرفيت برد گردشگري شهر ابوموسي جهت ارتقاء توان ظرفيت برد گردشگري اين شهر مساله اصلي پژوهش حاضر بوده و تحقق اهداف اول، برآورد ظرفيت برد اكوتوريسم شهر ابوموسي؛ دوم، تعيين آستانه تحمل فعاليت هاي اكوتوريسمي اين شهر وتاثير آن برارتقاي اقتصادي و اجتماعي ساكنان آن مدّ نظر است. پژوهش پيش رو مطالعه اي اكتشافي و مبتني بر روش توصيفي- تحليلي و جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي و ميداني است. جامعه آماري پژوهش را افراد بالاي 25 سال كه معمولا سرپرستان خانوارهاي ابوموسي هستند را تشكيل مي دهند كه بر اساس فرمول كوكران تعداد 265 نفر از آنان از طريق روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. داده ها از طريق پرسشنامه گرد آوري شده و آلفاي كرونباخ ۰ / 81 حاكي از پايايي مطلوب آن است. نتايج اين پژوهش، نشان مي دهد كه گردشگري، با وجود اشتغال زايي، افزايش در آمد و بهبود كمي و كيفي صنايع دستي، سبب بالا رفتن قيمت ها، سوداگري و تغيير كاربري زمين و افزايش ساخت و ساز و از بين رفتن بافت با ارزش در شهر و از اين رو با وجود منافع اقتصادي، سبب ناپايداري كالبدي شهر شده است از لحاظ محيط زيست، پيامدهاي منفي زيادي از قبيل افزايش ترافيك، تغيير كاربري هاي مفيد براي محيط زيست شهري همراه بوده كه مغاير با اهداف توسعه پايدار شهري است. بنابر اين، با برنامه ريزي اصولي و تلاش براي استفاده بهينه از ورود گردشگران مي توان وضعيت اقتصادي، اجتماعي، محيطي و كالبدي شهر ابوموسي را بهبود بخشيد.