برآورد ميزان فرسايش و توليد رسوب با مدل MPSIAC

امروزه فرسايش خاك به عنوان خطري براي رفاه انسان و حيات او بشمار مي‌آيد در مناطقي كه فرسايش كنترل نمي‌شود خاك‌ها به تدريج فرسايش‌يافته و حاصل‌خيزي خود را از دست مي‌دهند لذا بررسي موضوع فرسايش ضرورت مي‌يابد. هدف از تحقيق حاضر برآورد شدت فرسايش و ميزان رسوب حوضه بانرحمان با استفاده از مدل تجربيMPSIAC است تا به توان، راهكارهايي يافت كه از فرسايش خاك و هدر رفتن آب جلوگيري كند و يا آن را به حداقل برساند. پس از تعيين حدود حوضه پارامترهاي مورد نياز جمع‌آوري شده و در قالب موضوع فرسايش تجزيه و تحليل شده‌اند از بين روش‌هاي متعدد تعين ميزان رسوب روشMPSIAC انتخاب گرديد. نتايج اين تحقيق نشان مي‌دهد با جمع كردن امتياز 9 عامل موثر در مدل MPSIACضريب رسوبدهي در اين حوضه 68/102و مقدار رسوب ويژه 8/7 مترمكعب در كيلومتر مربع در سال مي‌باشد.حوضه آبخيز بانرحمان از نظر فرسايش و رسوبدهي ويژه در كلاس كم مي‌باشد