نقش عوامل اجتماعي در مهاجرت روستا-شهري (با تاكيد بر منابع طبيعي) در جوامع روستايي شهرستان نير

امروزه افزايش جمعيت و تامين نيازهاي جامعه و شتابزدگي در رسيدن به اهداف فردي، قومي و اجتماعي از عوامل اصلي تخريب منابع طبيعي و به تبع آن مهاجرت مي باشد. مهاجرت يكي از پديده هاي مهم جمعيت شناختي و يكي از جنبه هاي تحليل جمعيت است، پديده اي كه به نقل و انتقالات سكونتي انسان از مكاني به مكان ديگر مربوط مي شود. بنابراين هدف از اين تحقيق تعيين نقش عوامل اجتماعي بر ميزان مهاجرت روستايي به شهري با تاكيد بر منابع طبيعي درسطح شهرستان نير مي باشد. در اين پژوهش همراه با شناسايي دقيق تر عوامل و با امتيازدهي به اثر آنها، نوعي اولويت بندي در جهت كاهش مهاجرت انجام گرفت. براي درك بهتر علت و انگيزه اصلي مهاجرت دو گروه شوراها و ريش سفيدان محلي روستاهاي مورد بررسي (با حجم آماري جامعه 60 نفر)، به عنوان جامعه آماري انتخاب شدند. به منظور بررسي انگيزه مهاجرت روستاييان به شهرها از تكنيك پرسشنامه و مصاحبه استفاده گرديد و با استفاده از آزمون فريدمن مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج نشان داد مهمترين گويه هاي موثر در مهاجرت به ترتيب موقعيت شغلي، امكانات رفاهي و آموزشي مناسب و ميزان تحصيلات به‌ترتيب با ميانگين رتبه 86/8 ، 66/8 و 03/8 مي باشند.