بررسي ارتباط سلامت معنوي با سلامت روان بيماران تحت همودياليز در بيمارستان ۲۹ بهمن تبريز ( وابسته به سازمان تامين اجتماعي)

مقدمه: بيماري هاي مزمن و ناتوان كننده، فرد را با سوالاتي درباره معنا و هدف در زندگي مواجه مي كنند. در قرآن كريم آيات مختلفي مشخصات و ويژگي هاي مومنان را بيان كرده است كه اين همه اشاره قرآن به مفهوم ايمان و نتيجه ايمان و بي ايماني و... حاكي از اهميت و نقش ايمان در سلامت و بيماري و در سعادت و شقاوت انسان ها مي باشد. مداخله معنوي در كنار ديگر مداخلات پرستاري سبب تعادل ميان جسم، روان و معنويت در جهت كسب سلامتي كامل و همه جانبه خواهد شد لذا اين مطالعه جهت بررسي ارتباط سلامت معنوي با سلامت روان بيماران تحت همودياليز در بيمارستان ۲۹ بهمن تبريز صورت گرفت. روش بررسي: اين مطالعه يك مطالعه توصيفي- تحليلي است كه در آن ۹۰ بيمار تحت همودياليز در بيمارستان ۲۹ بهمن تبريز به صورت سرشماري وارد مطالعه شدند. ابزار گردآوري داده ها شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه سلامت معنوي و پرسشنامه سلامت روان بود. جهت تجزيه تحليل داده ها از آزمون هاي آماري توصيفي(ميانگين و درصد فراواني) و تحليلي(كاي دو، فيشر و آزمون ضريب همبستگي) استفاده شد. سطح معني داري 0/05 در نظر گرفته شد. نتايج و بحث: ميانگين نمره سلامت معنوي بيماران ۴۷/۹۶ و ميانگين نمره سلامت روان آنان ۱۸/۱۶بود. بر اساس نتايج حاصل از آزمون ضريب همبستگي، بين نمره كل سلامت عمومي با زير مقياس سلامت وجودي پرسشنامه سلامت معنوي ارتباط خطي معكوس وجود داشت(p=0.018) همچنين بين نمره كل سلامت معنوي با زيرمقياس اضطراب و بيخوابي (p=0/002) و زيرمقياس عملكرد اجتماعي(p=0/001) پرسشنامه سلامت روان رابطه خطي معكوس وجود داشت. نتيجه‌گيري: با افزايش نمره سلامت معنوي، نمره سلامت روان كاهش يافته و وضعيت سلامت روان بهبود مي يابد بنابراين مي توان با رسيدگي به نيازهاي معنوي بيماران سلامت روان آنان را بهبود بخشيد.