سبك زندگي و تغذيه در ارتباط با سلامت معنوي

مقدمه: سبك زندگي رفتارهاي هاي روزمره افـراد را جهت¬دهي مي كند و بدين واسطه نگرش ها، علايق و اعتقادات آنها را نيز تحت تاثير قرار مي دهد. به اين معني كه دلالت بر مجموعه عناصري دارد كه به طور نظام مند با هم در ارتباط هستند و يك كل را تشكيل مي دهند كه همين وحدت و نظام واحد اين كل را از كل هاي ديگر تمايز مي دهد (كاوياني، 1392، 135). بنابر نظريه وبر سبك زندگي از جنس رفتار است كه تمايلات آن را هدايت مي كند و فرصت هاي زندگي بسته را براي بروز آن فراهم مي كنند. به نظر مك كي سبك زندگي الگويي است كه از ارزش ها و باورهاي مشترك يك جامعه و گروه برآمده باشد كه به شكل رفتارهاي مشترك ظاهر مي شود و از دريچه ي «هست ها» به آن نگاه مي شود. در هر برداشتي از مفهوم توقف ناپذير پيشرفت، سبك زندگي، رفتار اجتماعي و شيوۀ زيستن اهميتي فراوان دارد. از بيانات مقام معظم رهبري حضرت آيه االله خامنه اي موضوع تغذيه و نگرش معناگرايانه به آن، از مقولاتي است كه به طور ويژه و منحصر به فرد درمكتب اسلام به آن پرداخته شده است. روش بررسي: مفهوم سبك زندگي بحث پيچيده و ماهيت ميان رشته اي و پرغنايي است و توسط برخي محققان و صاحب نظران در دهه 50 ميلادي در حوزۀ اقتصاد براي اشاره به اهميت بالقوه فهم، شرح و پيش بيني رفتار خريداران مورد توجه و تحقيق و بررسي قرار گرفت. اما سوال اينجاست كه سبك زندگي به چه معناست؟ فهم اين مفهوم براي درك رابطه آن با توسعه پايدار بسيار مهم است. يافته ها: رابطه بين سلامت جسمي و سلامت معنوي و رابطه بين سلامت معنوي و سلامت اجتماعي بسيار گسترده است و هر يك از اين ابعاد مي‌تواند ابعاد ديگر را تشديد كند. مبداء پيدايش غذا از جانب خداوند است كه جهت تندرستي ، تداوم حيات، سلامت معنوي و جسمي و رواني و سلامت اخروي و توانمندي در انجام تـكـاليـف بـه انـسـان عـطا شده است. نتيجه گيري: حيات طيبه و برخورداري از قلب سليم ما را به دارالسلام مي رساند. غذا از ديد حكما علاوه بر اينكه بدل مايحتلل مي گردد، بر اعضاي مختلف بدن نيز اثر مي كنند و با توجه به كيفيت مزاجي خود و همچنين اعضاي مختلف بدن اثرات مثبت يا منفي از خود به جا مي گذارد و جسم و روان شخص را تحت تاثير قرار مي دهد. در پزشكي امروز به تاثير غذا بر سلامتي و بيماري توجه بسيار شده است. نگرش مولكولي بر اساس مطالعات نوتروژنوميكس(برهم‌كنش بين تغذيه و ژنوم) ، مي‌تواند پيشنهاد رژيم هاي غذايي متناسبي را دهد كه از آن‌ها با عنوان تغذيه شخصي، براي تداخل درماني زودهنگام، ياد مي‌شود.