ارتباط سنجي بين باورهاي مذهبي و خودكنترلي با رضايت زناشويي زنان متأهل فرهنگي در شهر يزد

اين پژوهش با هدف ارتباط سنجي بين باورهاي مذهبي و خودكنترلي با رضايت زناشويي زنان متأهل فرهنگي انجام شد. طرح پژوهش توصيفي – همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل زنان متأهل فرهنگي شهرستان يزد بودند نمونه پژوهش نيز شامل 100 نفر از اين معلمان بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي به عنوان نمونه‌ي پ‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍‍ژوهش انتخاب شدند. براي سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه¬ي رضايت زناشويي، پرسشنامه اينريچ (1989)، پرسشنامه خود كنترلي تانجني و باميستر (2004) و پرسشنامه دين‌داري گلاك و استارك استفاده شد. براي تحليل داده ها از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه بين باورهاي مذهبي و خودكنترلي با رضايت زناشويي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد(01/0 P). همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه باورهاي مذهبي و خودكنترلي نقش معناداري درپيش بيني رضايت زناشويي در زنان فرهنگي دارند.