بررسي ميزان تأثير آموزش مهارت‌هاي زندگي و تغيير سبك زندگي بر كاهش رفتارهاي پرخطر در دانشجويان فوريت پزشكي

مقدمه: طبق آمارهاي مركز كنترل و پيشگيري بيماري ها شيوع رفتارهايي كه سلامتي را به خطر مي اندازند، در جامعه جوانان رو به افزايش است. مصرف سيگار،مصرف تنباكو، غذاهاي پرچرب و مصرف كم فيبر، عدم فعاليت فيزيكي،مصرف الكل، رفتارهاي پرخطر جنسي،سوء مصرف مواد و...، رفتار پرخطر محسوب مي شوند. افراد در معرض خطر از راه آموزش مهارت هاي زندگي، مي آموزند كه چگونه در رابطه با ساير انسان ها، جامعه، فرهنگ و محيط خود مثبت و سازگارانه عمل كنند و سلامت رواني خود را تامين نمايند. اين مطالعه مروري با هدف بررسي تاثير بررسي ميزان تأثير آموزش مهارت هاي زندگي و تغيير سبك زندگي بر كاهش رفتارهاي پرخطر در دانشجويان فوريت پزشكي انجام شد. روش كار: اين مقاله كه مطالعه مروري با استفاده از منابع اينترنتي و كتابخانه اي به منظور بررسي ميزان تأثير آموزش مهارت هاي زندگي و تغيير سبك زندگي بر كاهش رفتارهاي پرخطر در دانشجويان فوريت پزشكي انجام شد. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد، آموزش مهارت هاي زندگي موجب ميشود تا نوع نگرش دانشجويان در معرض خطر نسبت به مصرف مواد مخدر و ميزان احساس افسردگي در آن ها و همچنين مشكلات دانشجويان فوريت در زمينه جرأت مندي و خودكنترلي و ميزان هيجان خواهي كاسته شود با آموزش مهارت هاي زندگي مي توان به آنها آموخت كه هر تجربه اي آموزنده و مفيد نيست. و بدون در نظر گرفتن عواقب هر كار نبايد به انجام آن كار اقدام نمود. هيجان ها زودگذر و اغلب آثارشان جبران ناپذير و پايدار است. بنابراين با آموزش مهارت هاي زندگي و كاهش هيجان خواهي نوجوانان در معرض خطر مي توان از اثرات خطرزاي رفتارهاي پرخطر جلوگيري نمود. همچنين با آموزش مهارتهاي زندگي در زمينه تصميم گيري، مقابله با افسردگي، كنترل خشم و مقابله با تنهايي، كمرويي، مقابله با شكست و طرد شدگي مي توان ميزان جرأت مندي در دانشجويان در معرض خطر را افزايش داد. نتيجه گيري: بطور كلي، اين نتيجه به دست آمد كه آموزش مهارت هاي زندگي موجب كاهش اثرات عوامل خطرساز در دانشجويان فوريت پزشكي در معرض خطرمي گردد. با توجه به نتايج كلي تحقيق، پيشنهاد مي شود مهارت هاي زندگي به صورت جدي تر و رسمي تر در دانشگاه ها مورد توجه و آموزش همگاني قرار گيرد.