بررسي ارتباط بين دينداري و سبك زندگي در سالمندان شهر يزد

مقدمه: سبك زندگي مدرن كه شكل دهنده هويت شخصي و اجتماعي افراد است خود متاثر از مذهب و باورهاي ديني است. هدف از مطالعه حاضر بررسي ارتباط بين دينداري و سبك زندگي در سالمندان شهر يزد است. روش بررسي: مطالعه حاضر بصورت توصيفي تحليلي در سال 1397 بود. نمونه گيري به روش تصادفي چند مرحله يي صورت گرفت. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه 46 سوالي سنجش سبك زندگي سالم در سالمندان ايراني و پرسشنامه نگرش مذهبي 22 سئوالي )گلريز براهني( بود. داده ها به نرم افزار SPSS24 وارد و با استفاده ازآماره هاي توصيفي و آزمون هاي آنوا، تي تست مستقل و ضريب همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج و بحث: به ترتيب ميانگين نمره سبك زندگي و نگرش مذهبي 56/48 و 13/44 بود و همبستگي معناداري بين نگرش مذهبي و سبك زندگي وجود دارد. بين نمره سبك زندگي و متغيرهاي وضعيت تاهل، تحصيلات و رضايت از درامد ارتباط آماري معناداري وجود دارد همچنين بين نمره نگرش مذهبي و متغيرهاي سن و جنسيت ارتباط آماري معنادار بود. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه ، دين بـه عنوان يكي از سرمايه هاي اصلي جامعه باعث ميشود كه افراد متأثر از آن بتوانند نگرشها، رفتارهـا و در نهايت سبك زندگي خود را از ديگران متمايز كنند.