تحليل جامعه شناختي شهر مجازي به عنوان راهكار تحقق منشور حقوق شهروندي

شهروند كسي است كه اهل يك شهر يا كشور و از حقوق كامل سياسي و مدني متعلق به آن برخوردار باشد. «منشور حقوق شهروندي» كه توسط دولت يازدهم ارائه گرديده است، شامل موادي است كه با استناد به اصول قانون اساسي، حقوق شهروندان ايراني را در همه زمينه ها مطرح مي كند. به دنبال رشد تكنولوژي و ظرفيت هاي فضاي مجازي، نحوه ارائه خدمات مديريت شهري نيز همواره به سوي شهروندمداري و رفاه بيشتر شهروندان پيش رفته است و شهرهاي مجازي به عنوان شكلي جديد از اداره جوامع شهري مطرح شده اند كه توسط بخش دولتي سازماندهي و سياست گذاري مي شوند. هدف مقاله حاضر كه به روش كتابخانه اي گردآوري شده است، آن است كه ضمن بيان برخي از مواد اين منشور و تعريف مفاهيم مربوط، تحليلي جامعه شناختي از ايده شهر مجازي به عنوان راهكاري براي تحقق اهداف و آرمان هاي اين منشور ارائه دهد. در نتيجه اين تحليل مي توان گفت كه شهر مجازي، امكانات و قابليت هاي بسياري براي تحقق اهداف و آرمان هاي اين منشور دارد.