بررسي اثرات متقابل خوانايي و مولفه هاي هويتي اثر بخش بر هويت شهري پايدار(نمونه موردي سبزه ميدان رشت)

يكي از موضوعات و مفاهيم مورد توجه بشر، موضوع هويت است و فعاليت هاي انسان در جهت احراز و با معرفي هويت و مكان و مقامي است كه آرمان هاي منبعث از جهان بيني او برايش تعيين مي كند. لذا توجه به باطن و معناي اشياء و اعمال مي توانند به عنوان يكي از مهم ترين عوامل هويت دهنده فرد و اجتماع و شهر ايفاي نقش نمايد. هويت، حلقه اتصال زنجير باورها و عقايد است. هويت هر فرد معناي گذشته و حال اوست. در سيماي شهري نيز هويت قابل تأمل است. در شهرسازي امروز كشور، شكل شهر با مسائل مهمي مواجه است كه در اين بين عدم توجه به جنبه هاي كيفي شهر، عدم توجه به ويژگي هاي شهرسازي سنتي و عدم وجود رويكرد مناسب به گسترش هاي سريع شهري قابل توجه است. هويت موضوعي است كه تفاوت سيماي شهر قديم ايراني و سيماي شهر معاصر را موجب گشته است. آنچه مسلم است در تمامي تغيير و تحولات شهرسازي ايران در طول زمان وجه مشتركي به نام زيبايي و تناسب كلي شهري وجود دارد. بنابراين مي توان گفت اگر فضاي شهري ايراني واجد هويت بوده است و اين هويت در فرهنگ، محيط، كالبد و معنا خود را مي نماياند، در فضاي شهري امروز چنين نيست. توجه به شهرسازي و معماري قديم نشان دهنده همدلي با آن است و سيماي شهرهاي بي هويت كنوني حاصل التقاط فرهنگي امروز است. زبان معماري ايران در اين دوره زباني كثرت گراست كه در آن فرديت گرايي و خودمحوري وجه غالب است. مي توان با شناسايي اصول شكل دهنده فضاهاي شهري ايراني، شناخت نيازهاي جامعه انساني و شناخت ارزش هاي فرهنگي جامعه به نظام پايدار برنامه ريزي براي شهر معاصر انديشيد. در اين مقاله، معاني واژه هويت مفهوم هويت شهري و درواقع مفهوم هويت در شهرسازي مورد بررسي قرار مي گيرد و علل تفاوت سيماي شهر قديم ايراني و شهر معاصر از اين ديدگاه بيان مي شود. درمقاله حاضر از روش مطالعات كتابخانه اي، بررسي ميداني و روش آماري بهره گرفته شده است