شماره ركورد كنفرانس :
4712
عنوان مقاله :
مجتمع آموزشي كودكان كار در خيابان با رويكرد تعاملات اجتماعي نمونه موردي : شهر مشهد
پديدآورندگان :
محمدپوريزدي مصطفي دانشگاه آزاد اسلامي ، واحد كاشمر ، گروه معماري ، كاشمر ، ايران , مهديزاده محمدهادي دكتراي معماري ، عضو هيئت علمي گروه معماري ، واحدكاشمر ، دانشگاه آزاد اسلامي ، كاشمر ، ايران
كليدواژه :
كودك كار , مجتمع آموزشي , معماري كودك , روانشناسي كودك , تعاملات اجتماعي
عنوان كنفرانس :
چهارمين كنفرانس ملي عمران، معماري و طراحي شهري
چكيده فارسي :
رفتار و ذهنيت كودكان بر اثر مواجهه با محيط اطراف شكل ميگيرد. يكي از مشكلات بسيار مهم كه امروزه جوامع بشري و به طور جدي تر جوامع در حال توسعه را در بر ميگيرد، پديده كودكان كار ميباشد و اين در حالي است كه نداشتن محل زندگي مناسب و زندگي در خيابان و يا مخروبههاي ساختماني علاوه بر اين كه براي كودكان ناامن و به دور از حقوق اوليه آنها ميباشد و موجب ناامني و بي ثباتي فضاي اجتماعي شهري نيز ميشود. مسئله اصلي در اين پژوهش، ارتقاء تعاملات اجتماعي در بين كودكان كار و چگونگي تاثير آن بر كالبد معماري است. هدف اين پژوهش ارائه اصولي طراحانه در جهت ارتقاء تعاملات اجتماعي از طريق معماري و همچنين ارائه اين اصول در قالب يك طرح معماري است. كودكان كار، بخشي از گروه بزرگ تر « كودكان در وضيعت دشوار » يا « كودكان آسيب پذيرشهري» هستند كه براي ساعات طولاني از شبانه روز و گاه تمام آن را به صورت موقت (ناپايدار) و يا دائمي (مستمر) و براي مدت نامعلوم خارج از نهادهاي اجتماعي – حمايتي معمول مانند خانواده و مدرسه و به قصد و انگيزه كار و يا دوري از خانواده، در خيابان به سر ميبرند. تعامل اجتماعي و نفوذ اجتماعي محور زندگي اجتماعي آدمي است. انسان موجودي اجتماعي بوده و ارتباطات و تعاملات اجتماعي از نيازهاي اساسي اوست. غالبا آدمي در تعامل با ديگران است كه تواناييهاي خود را ميشناسد و به خلق معاني ميپردازد. و هويت خود را ميسازد. تعامل اجتماعي به معناي ايجاد رابطه بين دو نفر يا بيشتر است كه منجر به واكنشي ميان آنها ميشود. جان لنگ ملاقات گاه به گاه و غير رسمي را زمينه توسعه دوستيها و روابط روزمره مردم دانسته است. تعامل اجتماعي، نگرش افراد را با پيشينه ذهني و ويژگيهاي متفاوت به يكديگر نزديك ميكند و در اين روابط حداقل 2 نفر يا بيشتر مشاركت دارند و شكل گيري آن وابسته به انگيزش اجتماعي و پاسخ آن است. روش تحقيق از نوع توصيفي كيفي بوده و جهت گردآوري اطلاعات، پرسش نامهاي ساخته شده توسط نگارنده و متغيير هاي موجود در موضوع اين پايان نامه از نوع پيوسته وگسسته مي باشد. نوع تحقيق كاربردي مي باشد. روش نمونه گيري به صورت نمونه گيري تصادفي از بين كودكان كار مي باشد و جامعه پژوهش شامل كودكان بين7 تا 15 سال در سطح شهر مشهد مي باشد و براي كنترل متغيرجنس، تنها كودكان پسر مورد مطالعه قرار گرفتند.