شماره ركورد كنفرانس :
4712
عنوان مقاله :
بررسي قابليت روش EFMEA در ارزيابي و مديريت ريسك زيست‌محيطي
پديدآورندگان :
نيك پيشه كوه‌جهري فاطمه دانشجوي كارشناسي ارشد ارزيابي و آمايش سرزمين، دانشكده كشاورزي،منابع طبيعي و كويرشناسي، دانشگاه اردكان، يزد , مروتي مريم استاديار گروه محيط زيست، دانشكده كشاورزي،منابع طبيعي و كويرشناسي، دانشگاه اردكان، يزد (مسئول مكاتبات) , صادقي نيا مجيد استاديار گروه مرتع و آبخيزداري، دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي و كويرشناسي، دانشگاه اردكان، يزد , امانت يزدي ليلا كارشناسي ارشد مديريت محيط زيست،مدير HSE شركت پترويزدان كوير يزد
كليدواژه :
ارزيابي ريسك , EFMEA , اثرات زيست محيطي , توسعه.
عنوان كنفرانس :
چهارمين كنفرانس ملي عمران، معماري و طراحي شهري
چكيده فارسي :
امروزه با توسعه و پيشرفت فن‌آوري ميزان توليد ريسك در صنايع افزايش يافته است، همين موضوع باعث شده تا سازمان‌ها در پي يافتن راهي براي كاهش ميزان اين خطرات باشند. جهت دستيابي به اهداف توسعه پايدار، رعايت ملاحظات زيست محيطي به عنوان يك الزام در كشور مطرح است در اين راستا ارزيابي ريسك زيست محيطي، مي تواند ابزار مناسبي جهت دستيابي به اهداف توسعه پايدار باشد. يكي از تكنيك‌ها جهت رسيدن به توسعه پايدار و همچنين كاهش يا حذف پيامد¬هاي زيست محيطي روش EFMEA(تجزيه و تحليل حالات شكست و آثار آن) است كه يك متد سازمان‌يافته و سيستماتيك است. در مدل EFMEA بعد از شناخت و مطالعه فرايند موجود، ريسك‌ها را شناسايي و آناليز كرده سپس ارزيابي و طبقه‌بندي و سطح آن را تعيين مي‌شود و در نهايت با ارائه راهكارهاي اصلاحي ريسكهاي موجود مي‌توان كاهش داد. هدف EFMEA شناسايي به موقع مهم‌ترين جنبه‌هاي زيست محيطي موثر روي وضعيت توسعه فرآورده‌ها بر اساس توان شناسايي و ارزيابي عناصر و فرآيند آن محصول يا خدمات است. از اين رو هدف ما از اين پژوهش معرفي روشي است كه ضمن كاهش سطح ريسكهاي زيست محيطي ما را براي رسيدن به توسعه‌اي پايدار و همگام با طبيعت ياري كند
