بررسي چگونگي ارتقا سرزندگي و زندگي همگاني در محدوده جنوبي ميدان تجريش

يكي از مشكلات امروز شهرها به ويژه شهرهاي بزرگي چون تهران، توجه ناكافي به سرزندگي و زندگي همگاني و تاكيد بيشتر بر ماشين و زندگي ماشيني است. ما امروزه بايد به دنبال راهكارهايي جهت به وجود آوردن فضايي با تعاملات انساني باشيم تا در نتيجه آن سرزندگي را افزايش دهيم. تحقيق حاضر با بررسي دلايل ناكافي بودن سرزندگي در محدوده جنوبي ميدان تجريش، به ارائه راهكارهايي جهت ارتقا سرزندگي و به وجود آوردن يك زندگي همگاني انساني مي پردازد. اين تحقيق با رويكردي كيفي و به روش مصاحبه عميق با مديران و كارشناساني كه در اين محدوده تخصص و تجربه كافي را دارا بودند صورت پذيرفت. يافته هاي اين تحقيق را مي توان در دو دسته اصلي تقسيم بندي نمود. دسته اول شامل ديدگاه مصاحبه شوندگان در مورد سرزندگي وضعيت حاضر محدوده و بررسي دلايل آن است. دسته دوم مربوط به بررسي چگونگي ارتقا سرزندگي و زندگي همگاني و ارائه راهكارهايي براي بهبود وضعيت حاضرِ محدوده مورد پژوهش، مي شود. در نتيجه ي تحقيق حاضر، با توجه به اين نكته كه سرزندگي در محدوده مورد نظر كافي نيست، با ارائه طرح هاي پيشنهادي تاكيد بر ارتقا سرزندگي و به وجود آوردن زندگي همگاني با انسان هايي سرزنده دارد.