طراحي مركز محله زيرزميني با رويكرد افزايش حضورپذيري

پيش از آنكه شهر يا حتي اقامتگاه ثابتي وجود داشته باشد انسانهاي اوليه براي حفظ خود در برابر وضعيت نامناسب جوي و حيوانات در حفرها و غارها پناه مي جستند، امروزه زيرزمين مركز شهرها به دليل نياز به فضاي نزديك و گاه به منظور حفاظت در مقابل بمباران و تشعشعات اتمي و... بيش از پيش مورد استفاده قرار مي گيرد. اين مسئله در بيشتر شهرهاي پيشرفته خود نمايي مي كند. در طول تاريخ از زيرزمين به عنوان آخرين منزلگاه و نماد برزخ و جايي كه مردگان را مي پذيرد و همچنين زيرزمين محل مسكني بوده كه زاغه ناميده مي شد زيرا به دليل نوسان حرارتي اندك نه تنها براي مسكن و زندگي بلكه پناهگاهي براي حفظ محصولات مورد استفاده قرار مي گرفت شايد به همين خاطر است كه قديمي ترين شهرها مانند آتن، رم، پاريس، بقاياي بناهاي يادمان و باستاني خود را در زيرزمينهاي خود پنهان مي كرده اند. اما اكنون با پيشرفت تكنولوژي از مركز محله هاي زيرزميني مي توان به عنوان ساختاري جهت جذب شهروندان به داخل بافت مركز محله نام برد.به طور مثال با استفاده صحيح از فضاهاي زيرزميني مي توان به مزايايي چون ترافيك روان تر، آلودگي كمتر محيط زيست، كاهش تراكم و كارآمدي هر چه بيشتر فضاهاي باز روزميني دست يافت. كمبود فضاي باز، تراكم بالا، كمبودهاي فضاهاي سبز و تفريحي موجب مي شود تا فضاهاي زيرزميني كه منبعي با ارزش مي باشند در كمك به فضاهاي روزميني مطرح گردند. و مي توان در كاربردهايي چون تفريحي (اماكن ورزشي، پاركها و ...)، تجاري و اداري (بازارچه ها، كتابخانه ها و...)، فرهنگي (موزه ها، فرهنگسراها، سينماها و...) و خدماتي (پاركينگ ها و ...) از ظرفيت آنها برخوردار گرديد.