ارزيابي استاندارد كيفيت خاك آلوده به فلزات سنگين در ايران و مقايسه با استانداردهاي مرجع جهاني

خاك به عنوان بستر حيات انسان، تحت تاثير فعاليت هاي انساني و آلودگي هاي ناشي از اين فعاليت ها قرار مي گيرد. حفاظت از خاك به عنوان يكي از مهمترين اكوسيستم هاي طبيعي داراي اهميت زيادي است. در اين خصوص به منظور جلوگيري از بروز آلودگي خاك، و يا رفع آلودگي از آن، وضع قوانين زيست محيطي مناسب از اهميت به سزايي برخوردار است. شرايط اقليمي و زمين شناسي متنوع در نقاط مختلف دنيا، غلظت هاي متفاوتي را سبب مي-شود كه مستلزم تدوين استاندارد هاي منطبق با شرايط همان منطقه مي باشد. به طور كلي در استانداردهاي كيفيت خاك، تعيين محدوده مجاز غلظت آلاينده ها مطرح نيست؛ به گونه اي كه ممكن است يك محدوده غلظت براي يك منطقه عادي تلقي گردد و در منطقه ديگر آلودگي محسوب شود. كشورها براساس شرايط، منابع دردسترس و زيرساخت ها شيوه هاي گوناگوني را براي تعيين محدوده غلظت ها و ارزيابي ميزان خطر به كار مي گيرند. در اين تحقيق استانداردهاي مرجع جهاني كيفيت خاك مورد مطالعه قرار گرفته و با راهنماي كيفيت منابع خاك ايران مورد مقايسه قرار مي گيرند