بررسي الگوهاي معماري بومي و تطابق آن با شرايط اقليمي نمونه موردي: خانهي جواهري

در معماري گذشته ساختمانها را طوري طراحي مي كردند كه علاوه بر زيبايي داراي موقعيت مناسب از نظر اقليم ميباشد تا بتواند از پديدههاي طبيعي بيشترين استفاده را داشته باشد. همچنين ساختمان هاي سنتي در ايران از نظر پوشش گياهي، نوع مصالح، فرم بنا و بافت شهري با شرايط اقليمي تطابق كامل دارند. در اين پژوهش از روشهاي آماري،تحليلي،ميداني،تجربي و توصيفي استفاده شده است. هدف از اين مقاله بررسي يكي از خانههاي قديمي اصفهان به نام خانهي جواهري مي باشد و همچنين سعي در بهتر بنا نهادن ساختمانها از نظر اقليمي براي بهره بردن بيشتر از انرژيهاي طبيعي ميباشد. به عنوان مثال استفاده از پوشش گياهي و حوض براي متعادل كردن هواي محيط پيرامون بنا و كاشت درخت براي سايه اندازي بر روي بنا در فصل تابستان، به كار گيري از مصالحي كه ظرفيت حرارتي بالايي دارند، به كاربردن سايبان، حياط مركزي و ديگر كاربرد هايي كه باعث كم كردن نياز ما به وسايل گرمايشي و سرمايشي ميشود.