بررسي روانشناسي محيطي درطراحي معماري و ارتباط آن با طراحي كالبدي فضاهاي معماري

اين مقاله مروري بر روند ايجاد و گسترش روانشناسي محيطي و ارتباط آن با طراحي كالبدي سعي در بررسي اين موضوع دارد. روانشناسي محيطي به رفتارهاي مرتبط با محيط مي‌پردازد. مفاهيم مربوط به محيط و اولويت‌هاي زيبايي شناختي مورد مطالعه قرار گرفته و بازده آن به صورت نقشه‌هاي رفتاري است. محيط انسان در سطوح مختلفي رفتار او را تحت تأثير قرار مي‌دهد. رفتارهاي آني، تابعي از وضعيتي هستند كه در آن اتفاق مي‌افتند، شخصيت مردم يك كشور، توسط طبيعت و نوع محيطي كه در آن زندگي مي‌كنند شكل مي‌گيرد. با استفاده از اين دانش مي‌توان پيش از طراحي و ساخت، ارزيابي‌هايي را انجام داد كه بهترين ابزار براي طراحان حرفه‌اي به حساب مي‌آيد. روانشناسي محيطي كاربردي، سعي در فراهم ساختن معيارهايي براي مديريت بهتر محيط به منظور زندگي بهتر و رشد شخصيت افراد دارد. نوع پژوهش كاربردي و روش آن با استفاده از مطالعات كتابخانه‌اي مي‌باشد. روانشناسي محيطي يكي از رشته‌هاي تخصصي نوپايي است كه روي تأثير متقابل رفتاروشرايط فيزيكي –معماري وفضايي محيط-بيشتراز ديگر جنبه‌ها تاكيد دارد.امروزه در فضاهاي مراكز معماري با هرگونه كاربرد دركشور به موضوع روانشناسي محيطي اهميتي داده نمي‌شود .به كارگيري معماري سبز در مراكز معماري ومسكوني ودرماني و...... وتاثير آن برميزان رضايت وآرامش رواني افراد، روانشناسي رنگ واثر آن بر طراحي فضاهاي داخلي مراكز معماري با هرگونه كاربرد، بررسي جايگاه روانشناسي نوردرطراحي اين فضاها-ضرورت توجه به اين مقوله را درطراحي فضاي مركز معماري ودرماني وديگر فضاها اجتناب ناپذير مي‌سازد.