مباني فكري و نگرش تيتوس بروكهارت به معماري اسلامي

بوركهارت از جمله انديشمندان سنت گرايي است كه پژوهش هاي فراواني در مورد هنر و معماري اسلامي داشته است، ما حصل مطالعات گسترده ي اين متفكر دستيابي به مباني فكري و نگرشي خاص به زمينه هاي مختلف «هنر اسلامي» از جمله معماري اسلامي و هنر وابسته به معماري بوده است. او به هنر و معماري اسلامي ديدگاهي متفاوت با ديدگاه رايج در غرب يعني ديدگاهي غير فرمال و فرا تاريخي داشته است و هنر و معماري اسلامي را با نگرشي معنا گرا مورد بررسي قرار داده است. او هر جز از معماري اسلامي را داراي رمزي نهفته در دل خود مي داند و براي كوچترين جزييات به كار رفته در هنر اسلامي حكمتي قائل است. در اين پژوهش در پي آن هستيم كه معماري اسلامي را از ديد بوركهارت مورد بررسي قرار دهيم و به رموز و نماد هاي پنهان در آن از زاويه ي نگرش بوركهارت دست يابيم. بنابراين در اين پژوهش كه با مطالعات كتابخانه اي و با روش توصيفي انجام شده است، پس از آشنايي با مباني فكري بوركهارت در مورد هنر و معماري اسلامي با رجوع به مكتوبات اين انديشمند ديدگاه هاي نمادين او را در مورد اجزاي مختلف معماري مساجد و خانه ي كعبه مورد بررسي قرار مي دهيم.