تحليل عددي عملكرد ناحيه انتقال بين روسازي بتني ساده درزدار و روسازي آسفالتي

ناحيه انتقال، دال بتني است كه بين دو نوع روسازي مختلف اجرا مي شود. هدف از اجراي ناحيه انتقال، اطمينان از حركت هموار بين دو نوع روسازي و كاهش مشكلات مربوط به عملكرد روسازي در سالهاي پس از ساخت است. عدم اجرا يا اجراي نامناسب ناحيه انتقال، منجر به عملكرد ضعيف روسازي و نياز فراوان به عمليات تعمير و نگهداري روسازي مي شود. از طرفي مدل هاي مختلفي براي طراحي ناحيه انتقال بين روسازي بتني ساده درزدار و روسازي آسفالتي پيشنهاد شده است، كه نبود معيار عملكردي مشخص براي انتخاب يكي از اين مدل ها، مي تواند دست-اندركارن حوزه اجرا را با ابهام روبرو كند. به همين در تحقيق حاضر چهار روش متداولي كه براي ناحيه انتقال مابين روسازي آسفالتي و بتني ساده درزدار وجود دارد بصورت عددي بررسي شده است. نتايج نشان دهنده ي اين است كه، با تغيير مشخصات ناحيه انتقال مقدار انتقال نشست و تنش به روسازي هاي طرفين نيز تغيير مي كند. اما استفاده از پروفيل I شكل در محل درز ناحيه انتقال به روسازي بتني عملكرد بهتري را نسبت به ساير حالات اتصال تامين مي كند