جايگاه و نحوه تبلور عدالت در فضاهاي شهري از منظر اسلام با تاكيد بر خيابان هاي شهري

عدم توجه به مقوله عدالت در توسعه شهرها در عصر حاضر سبب گرديده است در بسياري از شهرها، مناطق لوكس در مقابل فضاهاي بي كيفيت قرار گرفته و به توسعه شهري طبقاتي منجر شود و به دنبال آن افزايش ناهنجاري هاي اجتماعي نظير فساد، ناامني و... سبب افزايش معضلات شهري شده است. لذا لازم مي نمايد كه عدالت نيز در كنار توسعه مد نظر شهرسازان قرار گيرد. غالب مطالعات صورت گرفته در زمينه عدالت در شهرسازي برمبناي عدالت فضايي بوده و چگونگي پراكنش خدمات در فضاي شهري و شعاع دسترسي و تراكم ها و ساير مسائل كمي شهرسازي در اين زمينه مورد توجه قرار گرفته است. تحقيق حاضر ضمن مهم دانستن آن تحقيقات، عدالت را از جنبه ديگري در شهرسازي مورد بررسي قرار داده و فضاهاي شهري را به عنوان يكي از اصلي ترين اركان شهر كه شكل دهنده شهرها بوده و نمود اصلي ظهور و بروز توسعه در شهرها مي باشد، مدنظر قرار داده است. تحقيق حاضر با بررسي عدالت در منابع اسلامي و بررسي آن در مسائل شهرسازي، با استفاده از روشهاي اسنادي و كتابخانه اي به جمع آوري اطلاعات پرداخته و از طريق روش هاي تحليل منطقي، اطلاعات را مورد بررسي قرار داده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد عدالت در فضاهاي شهري از منظر اسلامي جهت رساندن حق هر فضا به آن، دو رويكرد ايجابي و سلبي را مدنظر قرار داده و ضمن تلاش جهت افزايش كيفيت فضاهاي شهري جهت دستيابي به كيفيت مطلوب، فضاهاي ضعيف و با كيفيت پايين را نيز مد نظر قرار داده و تلاش مي كند تا اختلاف طبقاتي را در فضاهاي شهري كاهش دهد.