باز زنده سازي بافت فرسوده (نمونه موردي محله سنگلج شرقي شهر تهران)

برخي از مناطق شهر كه در زماني كانون توجه شهروندان بودند و از شأن و منزلت اقتصادي، اجتماعي، زيست محيطي و كالبدي برخوردار بودند،در زماني ديگر به علت عدم تعريف مجدد اين مناطق با ارزش هاي كنوني، فقدان رسيدگي و بي توجهي به آنان از سوي مديريت شهري، از صحنه ي پر هياهوي حيات روزمره ي شهري دور شده، و روندي نزولي داشته. آن چه مسلم است، فرسودگي را نبايد تنها در يك بعد، بخصوص بعد كالبدي خلاصه كرد. فرسودگي ابعاد مختلفي همچون اقتصادي، اجتماعي ، فرهنگي، زيست محيطي و ... دارد. با توجه به مباني نظري و رويكرد باززنده سازي اتخاذ شده و همچنين وضعيت موجود بافت، ابعاد فرسودگي و معضلات مربوط به آن را در بخش هاي مختلف مورد بررسي قرار مي‌دهيم. ضرورت توسعه ي درون شهرها، نگاه به درون تا برون شهر و استفاده حداكثري از ظرفيتهاي داخل محدوده به جاي صرف هزينه هاي سنگين مالي براي آماده سازي زمين هاي اطرف شهرها و احداث شهرك هاي اقماري جديد، ضرورت احياء اين مراكز تاريخي و فرسوده را نمايان ميسازد. با توجه به موارد ذكر شده در تعريف و ابعاد مسئله و ضرورت پرداخت به آن ها بافت قديمي محله ي سنگلج نيز دچار فرسودگي در ابعاد مختلف است كه نيازمند برنامه ريزي، طراحي و ارا ئه ي راهكارهايي براي حل مسائل ياد شده ميباشد.