ارزيابي استفاده از حوضچه هاي تاخيري جهت كاهش دبي پيك سيلاب در حوضه آبريز شهري كال سرافرازان

روش توسعه كم اثر (Low Impact Development) شهرها امروزه در طراحي شبكه‏هاي جمع‏آوري و هدايت آبهاي سطحي به طور فزآينده‏اي براي كاهش عوارض هيدرولوژيكي و جانبي ساخت و ساز و توسعه در حوضه‏هاي شهري مورد استفاده قرار مي‏گيرد.توسعه كم اثر در واقع يكي از روش هاي مديريت رواناب شهري براي حفظ يا بازگرداندن شرايط هيدرولوژيكي طبيعي يك حوضه آبريز به حالت پيش از توسعه يافتگي مي‏باشد.در روش LID با استفاده از خصوصيات و ايجاد ابنيه‏هاي پيشنهادي در سطح حوضه، اقداماتي در جهت كاهش حجم و دبي اوج رواناب، تصفيه آلودگي رواناب و همچنين افزايش نفوذ صورت مي‎گيرد. براي انجام اين تحقيق ابتدا اطلاعات مورد نياز شامل مواردي چون نقشه هاي كاربري شهري ، نقشه‏هاي توسعه شهري و غيره حوضه مسيل سرافرازان مشهد جمع‏آوري شده سپس با توجه به ايجاد مدل هيدرولوژيكي مناسب مقادير رواناب و دبي پيك سيلاب در محدوده مورد مطالعه برآورد شد.در ادامه با استفاده از روش هاي توسعه كم اثر (LID) و بطور خاص استفاده از مخازن تاخيري جهت كاهش رواناب و دبي پيك سيلاب با توجه به وضعيت موجود و آينده بررسي و پيشنهاد ‏گرديد.در اين تحقيق با اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺨﺰن دﺑﯽ ﭘﯿﮏ ﺳﯿﻼب ﻣﺴﯿﻞ سرافرازان %32 كاهش كه منجر به ﮐﺎﻫﺶ ﺧﺴﺎرات و ﻫﺰﯾﻨﻪ ﻫﺎ ﺑﺎزﺳﺎزي ﺑﺪﻧﻪ ﻣﺴﯿﻞ مي شود.