تدوين راهكارهاي خيابان شهري با رويكرد مشاركت كودكان (خيابان فرامرز)

افزايش روز افزون جمعيت و افزايش ساخت و سازها و زندگي در ساختمانهاي بلند مرتبه و عدم توجه به كودكان به عنوان قشر حساس جامعه سبب شده است كه كودكان در محيط انسان ساخت و دور از محيطي طبيعي متولد و رشد كند .خيابان هاي شهري فضاهايي مي باشند كه تمام اقشار جامعه از آن استفاده مي نمايند حضور كودكان در عرصه هاي همگاني اهميت بسياري دارد و موجب اجتماع پذيري آنها خواهد شد . عدم توجه به عرصه هاي همگاني سبب عدم رضايت شهروندان به خصوص كودكان در محله فرامرز مي گردد. هدف از ارائه اين پژوهش تدوين راهكارهاي طراحي خيابان به منظور افزايش مشاركت كودكان مي باشد. روش تحقيق در پژوهش حاضر توصيفي- تحليلي و داراي هدف كاربردي است. در اين راستا به منظور گردآوري داده ها از مشاهدات ميداني، پرسشنامه،بازديد سايت و مصاحبه استفاده مي شود كه روش نمونه گيري كوكران بصورت تصادفي و تكميل پرسشنامه توسط 168 نفر از دانش آموزان كه مقطع پنجم ابتدايي مي باشند تكميل گرديده است.تحليل داده ها براي افزايش مشاركت پذيري كودكان در طراحي خيابان با تحليل آماري محاسبه مي شود. نتايج حاصل از بررسي پرسشنامه ها بيانگر اين است كه امكانات و تسهيلات براي كودكان بسيار ناچيز مي باشد به جز بوستان رسالت و بوستان زيبا اشاره شده است كودكان تمايل داشتند كه فضاهايي براي نقاشي ،فضاهاي سبز خطي و تلويزيون شهري مخصوص كودكان در خيابان فرامرز طراحي شود.