بررسي تأثير الگو هاي شكل دهنده فضاهاي اقامتي جهت افزايش حس رضايت مندي بانوان خودسرپرست

معماري از ديرباز تأثير فراواني در ايجاد حسهاي مختلف اعم از حس هاي منفي و مثبت و تهاجمي و... بر روي اشخاص داشته و اين امر خود را در مكان هاي خاص با كاربري هاي خاص كه در اين پروژه فضاي متعلق به بانوان خودسرپرست است نشان داده است ايجاد فضاهاي خاص براي بانوان خودسرپرست در جهت حس رضايت مندي و آرامش آنها از موضوعاتي است كه كمتر به آن توجه شده،زنان سرپرست خانوار به دليل عدم امكان دسترسي به منابع وامكانات جهت تامين زندگي خود و نيز نداشتن فرصت هاي اجتماعي به منظور مشاركت در زمينه هاي مختلف از ديگر گروه زنان متمايزند لذا برنامه ريزي و ايجاد فضاهاي معماري كه در آنها به خواسته ها و نياز هاي آنها توجه شود الزامي است. هدف پژوهش حاضر اين است كه با استفاده از روش همبستگي و كمي با مطالعه روي عوامل محيطي ايجاد حس رضايت مندي و مقايسه آنها با مواردي كه در بانوان خودسرپرست ايجاد حس رضايت مندي ميكند با بررسي عوامل موثر روانشناختي در طراحي فضاهاي معماري به كليتي در مورد ويژگي هاي اين فضا ها بپردازد.