بررسي نقش ويژگي هاي فردي، اجتماعي و كالبدي در دلبستگي به مكان

دلبستگي به مكان را مي توان رابطه اي عاطفي و پرمعنا بين شخص و مكان توصيف كرد. پيوندي احساسي كه مردم آن مكان را به عنوان قرارگاهي، براي بازگشت بدان ارزشمند بدانند. در حقيقت دلبستگي به مكان شاخصي است كه از طريق آن مي توان ميزان متمايز بودن آن مكان را براي مردم، نسبت به ديگر مكان ها سنجيد. هدف اين مقاله تبيين مفهوم دلبستگي به مكان و شناخت نقش ويژگي هاي فردي، اجتماعي و كالبدي در دلبستگي به مكان مي باشد. مقاله ي حاضر يك مقاله ي مروري(مقاله ي گردآوري) است كه به روش كتابخانه اي انجام شده است. با توجه به مطالعات انجام شده عوامل فردي موثر شامل(جنسيت، سن، وضعيت تاهل، سطح آموزش، مدت سكونت، وضعيت مالكيت، سطح درآمد، سطح تحصيلات)، عوامل اجتماعي شامل(روابط اجتماعي، امنيت، ويژگي هاي گروهي و فردي كاربران مكان، ميزان صميميت ساكنين مكان، ميزان مشاركت در فعاليت هاي گروهي و مراسم جمعي و غيره) و عوامل كالبدي شامل(وجود تسهيلات و خدمات، موقعيت قرارگيري در زمينه شهري، نحوه دسترسي، تركيب هندسي و تزئينات و غيره) مي شود. نتايج نشان مي دهد كه همه اين عوامل به گونه اي مثبت يا منفي با دلبستگي به مكان مرتبط مي باشند و برآيند همه آن ها تعيين كننده ميزان دلبستگي به مكان است. در پايان پژوهش حاضر و با شناخت تاثيرات هركدام از عوامل راهكارهاي مختصري ارائه مي كنيم تا نقش برنامه ريزان و طراحان شهري را در افزايش دلبستگي به مكان مشخص كنيم.