تاثير متون و نگاره هاي كهن در مرمت ابنيه تاريخي (نمونه موردي: خدايخانه مسجد عتيق شيراز)

مسجد جامع عتيق شيراز كه در محله تاريخي بازار مرغ اين شهر قرار گرفته يكي از كهنترين مساجد ايران و اين شهر به حساب مي آيد و از ارزش تاريخي بسيار بالايي برخوردار است. هر چند اين مسجد در طول ساليان دراز و به دلايل مختلف دچار تغييرات زيادي شده است امّا هنوز جايگاه خود را در بافت تاريخي شيراز حفظ نموده است. يكي از ويژگي هاي مهم اين مسجد كه آن را از ديگر مساجد شيراز و حتّي ايران ممتاز كرده است وجود بنايي در وسط صحن آن است كه در اصطلاح آن را بيت المصحف يا خدايخانه مي نامند. خدايخانه نيز به مانند مسجد از گزند روزگار در امان نبوده و در طي دوران مختلف تخريب هاي زيادي در آن رخ داده است. مرمت هاي دهه هاي اخير هر چند اين بنا را تقريبا به شكل اوليه آن تبديل كرده اما اين مرمت ها چندان تطابقي با نگاره ها و عكس ها و همچنين گفته هاي برخي از تاريخ نويسان ندارد. در اين مقاله سعي بر آن شده علاوه بر شرح مسجد و خدايخانه به مرمت هاي اين بنا پرداخته شود.