تحليل عملكردي ايستگاه هاي تبادلي مسافرين در حمل نقل همگاني با استفاده از روش ارزيابي مقايسه زوجي (مطالعه ي موردي: چهارراه وليعصر و ميدان انقلاب تهران)

ايستگاه هاي تبادل مسافر درسامانه ي حمل و نقل همگاني داراي عملكرد هاي گسترده اي، در سطوح متخلف هستند، از حمل ونقل محلي و منطقه اي شهري گرفته تا حمل و نقل ملي و بين المللي.طراحي و برنامه ريزي دقيق و اجراي مناسب ايستگاه هاي تبادل مسافر ميتواند يكپارچگي ميان شيوه هاي حمل ونقل عمومي، كوتاه كردن مدت زمان سفر و كاهش زمان جابه جايي مورد نياز براي تغيير نوع وسايل حمل و نقل همگاني را بدنبال داشته باشد. ليكن بايستي چگونگي ارزيابي و تحليل نتايج مثبت و منفي حاصل از وجود ايستگاه هاي تبادل مسافرين در حمل و نقل همگاني مشخص شود.روش تحليل،دربرگيرنده ارزيابي و آناليز جامعي از جنبه هاي مختلف رويكردي در دسترس مسافرين به ايستگاه هاي تبادل مي باشد. همچنين فاصله دسترسي ميان ايستگاه هاي اتوبوس تند رو و مترو، كيفيت نگهداري زيرساخت ايستگاه ها و مسير هاي دسترسي، امكان استفاده افراد معلول و كم توان، راحتي، امنيت و ايمني، دسترسي پذيري و جامعيت اطلاع رساني براي مسافران هم بصورت كمي هم بصورت كيفي در تحليل و ارزيابي در نظر گرفته شده است.ايستگاه هاي تبادلي تبادل چهارراه وليعصر و ميدان انقلاب تهران با استفاده از پرسشنامه هايي كه توسط مسافران پاسخ داده شده است، در ساعات اوج مورد مقايسه و ارزيابي قرار گرفته است.اين پرسشنامه ها بر مبناي انتخاب بهترين آلترناتيو از ميان آلترناتيو هاي موجود بر اساس معيارها و مشخصه هاي داده شده است. و تحليل نتايج حاصل از پرسشنامه ها از روش مقايسه زوجي مي باشد. در نتيجه ،ازبين شاخص هاي اشاره شده، شاخص امنيت شخصي با وزن۳۰/۰ به عنوان بهترين شاخص از ديد مسافرين انتخاب شد و ديگر شاخص ها، با توجه به وزن مورد نظر در اولويت هاي بعدي قرار گرفتند.