تحليل جايگاه عناصر موجود در معماري باغ هاي ايراني

باغ از روزگار ديرين در فرهنگ و تمدن ايراني اهميت و جايگاه مهمي داشته و يكي از مفاهيم بنيادين مباحث اجتماعي فرهنگي، و طبيعي اين سرزمين به شمار رفته است كه امروزه نيز به صورت مختلف در ادبيات معماري وشهرسازي ايرانيان حضور دارد.باغ ايراني به عنوان بخشي از هويت ايرانيان است كه علاوه بر تاريخ، فرهنگ و سبك زندگي آنها در آن پديدار است. اصولا زماني كه از هويت ايراني بحث مي شود اين باغ، نمايش زمانمند همان هويت تاريخي است لذا حفظ و بازسازي باغ ايراني حفظ فرهنگ و نمايش آن به جهان است. شناخت باغ ايراني، زمينه درك بهتري ازآنچه عناصر طبيعي در فرهنگ ايراني بوده و ميتوانست در حال حاضر باشد،براي نسل امروز شهرسازان، معماران و طراحان محيطي فراهم ميكند. بر اين اساس باغ ايراني از منظرهاي گوناگون مورد بررسي قرار گرفته و عناصر و اجزاي آن به تفصيل، بررسي و تحليل گرديده است.روش تحقيق در اين مقاله از نوع توصيفي - تحليلي و جمع آوري اطلاعات به شيوه كتابخانه اي، به همراه مطالعات ميداني بوده است