بررسي نقش جداگرهاي برشي در اصلاح عملكرد ديوارهاي كوپله در قاب‌هاي 3 بعدي

سيستم هاي جداساز لرزه اي به عنوان يك فناوري جديد در سيستم هاي سازه اي داراي مزايايي از قبيل كاهش برش وارد بر سازه، افزايش ميرايي، كاهش نيروهاي وارد بر اعضاي سازه‌اي و غيرسازه‌اي مي‌باشد. اما مشكلاتي از نظر اجرايي به خصوص در محل زير سطح سازه داشته و به علاوه مي تواند منجر به افزايش جابه جايي در سازه ها شود كه مطلوب نيست. ديوارهاي برشي كوپله بتن‌آرمه نيز با توجه به سختي و مقاومت مناسبي كه براي سيستم هاي لرزه بر فراهم مي كند مورد توجه قرار گرفته است. در اين سيستم ها تير همبند به عنوان عضو شكل پذير شناخته مي شود كه عموما تحت بارهاي لرزه اي دچار شكست مي شود. با توجه به شرايط گفته شده در صورتيكه بتوان به شكلي مناسب اين دو سيستم را در هم ادغام كرد مي توان به صورت موثر از مزاياي آن ها استفاده كرد. به اين منظور در اين مقاله روش ادغام دو سيستم در تير همبند ديوار كوپله مورد بررسي قرار مي گيرد. ديوار برشي بتني كوپله طراحي شده و با رعايت معيارهاي استاندارد 2800 سه ركورد زلزله مقياس شده و به ديوارها اعمال گرديد. نتايج به دست آمده از تحليل تاريخچه زماني انجام شده بر ديوارها نشان داد كه در اثر استفاده از جداساز از برش پايه نمونه ها كاسته و در اكثر موارد كانتورهاي تنش مقادير كمتري از تنش حداكثر را نشان مي دهد كه نشان دهنده كارآيي روش به كار رفته در ادغام اين سيستم ها است.