راهكاري براي بهبود نور اتريوم در طبقات پايين ساختمان هاي دو طبقه

عدم نورگيري كافي در طبقات پاييني اتريوم يكي از مشكلات اين سيستم غيرفعال خورشيدي مي باشد.با توجه به اينكه بيش از يك سوم از انرژي جهان در صنعت ساختمان مصرف مي گردد،واين صنعت روبه رشد مي باشد،به كارگيري سيستم هايي چون اتريوم مي تواند دربحث انرژي كارامد واقع شوداما در صورت نپرداختن به مشكل موجود در اين سيستم سبب ايجاد فضاهاي جانبي نا مناسب در طبقات پاييني وبالارفتن مصرف انرژي مي شود.اخرين مطالعات انجام شده در اين زمينه نشان مي دهد هرچه نسبت سطح بالاي اتريوم به سطح پايين بيشتر باشد ميزان نورگيري درطبقات پايين بيشتر است،اما اين فرضيه به وسيله نرم افزار اكوتت مورد ارزيابي واقع نشده است.هدف از اين تحقيق ارزيابي فرضيه موجود و يافتن بهترين مقطع از اتريوم مي باشد با روش مدل سازي در نرم افزار اكوتت مي باشد.يافته هاي تحقيق نشان مي دهد فرضيه موجود بهترين مقطع از اتريوم مي باشد.از داده هاي اين تحقيق مي توان جهت طراحي فضاهاي جانبي ساختمان هاي داراي اتريوم بهره برد