توليد بتن بازيافتي، چالش ها و راهكار ها

بتن به عنوان يكي از پركاربردترين مصالح در ساخت ابنيه و زيرساخت ها مورد استفاده قرار مي گيرد. به طور تقريبي سالانه ۲۵ميليارد تن بتن در جهان توليد مي شود. به دليل روند رو به رشد نياز و مصرف بتن در ساخت و ساز، و همچنين با توجه به برداشت هاي نامتعارف و غير اصولي از منابع طبيعي براي ساخت اين ماده با ارزش، اين موضوع نمي‌تواند به عنوان يك مسئله پايدار بيان گردد. در ايران نيز رشد روز افزون ساخت و ساز از يك طرف، و الزام به تخريب و بازسازي سازه هاي فرسوده از طرف ديگر، موجب كاهش منابع سنگدانه هاي طبيعي و افزايش نخاله هاي ساختماني مي شود؛ به طوري كه در شهر تهران به تنهايي در سال 1380، ۱۲ميليون تن نخاله ساختماني توليد شده است. در صورت بازيافت نخاله ‌هاي ساختماني و به كارگيري نخاله‌هاي تخريب شده در ساخت بتن به عنوان مصالح مصرفي مانند سنگدانه ها، ميزان برداشت از معادن كاسته مي شود. در همين راستا استفاده از ماشين آلات كارگاهي، ميزان پسماند ها و نخاله ها نيز بهينه سازي خواهد شد. از لحاظ اقتصادي نيز مصرف سوخت هاي تجديد-ناپذير فسيلي، توليد گاز هاي گلخانه اي، هزينه هاي مديريت نيروي انساني و آلودگي هاي ديگر زيست محيطي نيز كاهش خواهد يافت. با در نظر داشتن اين موارد مي‌توان بازيافت و به كارگيري مجدد مصالح مصرفي در ساخت بتن را يك رويكرد پايدار و كارآمد در مديريت منابع محيط زيست در راستاي توسعه پايدار قلمداد كرد