فهم ابزار تأمين خلوت ساكنين در عرصۀ عمومي- خصوصي خانه در شهر يزد(نمونه موردي: خانۀ رسوليان)

خلوت يكي از كاركردهاي اصلي خانه و تأمين آن توسط ساكنين يكي از نيازهاي اساسي وي مي باشد كه عدم توجه به آن باعث ايجاد خلل در روابط شخص با خود، ديگران و محيط مي شود و توجه به آن به ارضاي نيازهاي ديگري چون امنيت، خودشكوفايي و عزت نفس ربط دارد. اين تحقيق از طريق روش پيمايش و تحليل محتوا در پي يافتن ابزار مختلف تأمين فضاي شخصي در نقاط وقوع تأمين خلوت ساكنين كه شامل فضاي خصوصي-عمومي مي شود، مي باشد. كه بعد از ارائه مدل نظري با پژوهش در خانۀ رسوليان به عنوان كيس پژوهشي به اين نتيجه مي-رسد كه ابزار تأمين خلوت ساكنين با عرصه هاي خانه رابطۀ مكاني دارد. اين ابزار نه تنها تدابير كالبدي بلكه ماهيتي رفتاري دارند؛ لذا شناخت مكانيزم تأمين خلوت افراد كه بسته به شرايط محيط، فرهنگ، انتظارات فردي و شخصيت، متفاوت است بسيار در امر برقراري روابط مطلوب فرد و فضا مؤثر است. از اين پژوهش در طراحي فضاي خانه، علوم معماري، رفتارشناسي و روانشناسي محيط مي توان استفاده كرد.