شهر و پياده

با شروع انقلاب صنعتي،اختراع اتومبيل و افزايش روز افزون شهرها، به تدريج اولويت دادن به نقش عابر پياده و فضاهاي پياده محور در شهرها و فضاها شهري كمرنگ شده است.امروزه كيفيت فضاهاي باز شهري به يكي از پر اهميت ترين موضوع توسعه يافتگي در شهر ها بدل گرديده است. كه در اين ميان، پياده راه ها به دليل خصوصيات خود در ايجاد تعاملات اجتماعي در عصر دنياي مجازي كه دامنه ي گسترده اي از فعاليت ها را در بر ميگيرند. نقش مهمي را ايفا مي كند. نبود و يا به معنايي كمبود فضاهاي عمومي پياده محور و همچنين كيفيت نامطلوب فضاهاي موجود از اين جنس در شهرهاي حال حاضر باعث كم شدن تعاملات اجتماعي ميان شهروندان شده است. در مطالعات انجام شده در خصوص خيابان يك طرفه شهر بم به اين توجه رسيديم كه اين محدوده پتانسيل لازم را براي اجرايي نمودن اين طرح را دارا مي باشد.چشم انداز كلي اين طرح، ايجاد محيط هاي شهري اي است كه مشوق حضور توريست و تسهيل كننده ي پياده روي باشند. اين طرح در شهر بم از سلامتي، سرزندگي و ايمني شهروندان پشتيباني مي كند. با كاهش وابستگي به خودرو، استفاده از حمل و نقل عمومي را تشويق مي كند و افزايش مي دهد و از تداخل سواره و پياده جلوگيري مي كند. هواي تميز، گسترش فضاي سبز عمومي و گردشگري را به شهرها وعده مي دهد. چنين جامعه اي خالق فرصت هايي براي تعاملات اجتماعي غير رسمي شهروندان و شهري با قابليت فزاينده ي معاشرت و جنب و جوش مي شود..