بررسي مقاومت ساختاري و بصري چهار نمونه كاغذ خوشنويسي متداول در ايران

خط از مهم ترين ابداعات بشر، و خوشنويسي مزين كننده اين اختراع تاريخي است. افراد بسياري در اين عرصه وجود دارند كه در رونق و كمال اين هنر كوشيده و مي كوشند. امروزه دغدغه اصلي خوشنويسان، پس از مركب، يافتن زمينه اي مناسب براي نوشتن است كه بتواند نوشته هاي آنها را سال ها و شايد قرن ها محفوظ دارد. خوشنويسان، كاغذهاي گوناگوني را مورد استفاده قرار مي دهند و درباره اينكه كدام كاغذ مطلوب تراست، اختلاف نظر وجود دارد. در اين تحقيق به بررسي خواص بصري و ساختاري چهار نمونه كاغذ كه امروزه در بين خوشنويسان رايج است پرداخته شده است. هدف از اين تحقيق، بررسي خواص بصري و ساختاري اين كاغذها و معرفي مقاوم ترين نمونه در بين آنهاست و بر اين اساس، چهار نمونه كاغذ شامل گلاسه، نيم گلاسه، كاغذ پارس(ساخته شده از خمير باگاس) و كاغذ پرينت سفيد معمولي انتخاب شد و تحت پيرسازي تسريعي قرار گرفت و تغييرات صورت گرفته در آنها در طي دو مرحله فرايندهاي پيرسازي نوري و پيرسازي رطوبت - دما، توسط آناليزهاي دستگاهي طيف سنجي مادون قرمز، pH سنجي و رنگ سنجي مورد بررسي قرار گرفت. در پايان مشخص شد بيشترين تغييرات رنگي، و اسيديته مربوط به نمونه هاي كاغذ گلاسه است و اين كاغذ براي نگهداري يك اثر خوشنويسي ماندگار مناسب نيست. مقاوم ترين كاغذ نيز با كمترين ميزان تغييرات،كاغذ پرينت سفيد معمولي بود.