ارائه برنامه طرح محور مبتني بر تبديل گره ترافيكي به عملكردي با هدف ارتقاء كيفيت فضاي شهري( نمونه موردي گره قوري در اهواز در مقايسه با نمونه هاي موفق CianjhenدرKaohsiung تايوان وميدان اتحاد نيويورك )

فضاهاي شهري به عنوان فضايي براي تكامل و تعاملات انسان از ابتداي تاريخ اسلام داراي اهميت بوده است. ميادين شهري يكي از فضاهاي عمومي در شهر هستند كه نقش تأثيرگذاري در هويت بخشي به فضاهاي شهري، ادراك شهروندان از محيط، تعلق مكاني ساكنين و خاطره انگيزي شهروندان از شهر را بر عهده دارد. اين پژوهش به بررسي شاخصه هاي كاراكتري، كالبدي، اجتماعي و ادراكي در سه ميدان منتخب شهر هاي مختلف ، شامل ميدان قوري اهواز ، ، ميدان و پارك اتحاد نيويورك با كمك روش كاربردي توصيفي پيمايشي پرداخته است. انتخاب نمونه با كمك نمونه گيري داراي معيار بوده است كه شامل اهميت تاريخي، موقعيت قرارگيري در شهر،وسعت آنها، وضعيت تخريبي و يا سلامت است. بر اساس مباني نظري پژوهش پنج دسته مؤلفه شامل كاراكتري، زيباشناختي، كيفيت تاريخي، اجتماعي و كالبدي با بيست زيرمؤلفه ارزيابي شده اند. جامعه آماري پژوهش 280 نفر از مردم با نمونه گيري تصادفي ساده بوده اند، پرسشنامه محقق ساخته با كمك نظر متخصصين بكار گرفته شد و جهت تجزيه و تحليل داده ها در سطح آمار توصيفي از ميانگين و انحراف معيار و در سطح آمار استنباطي،از آزمون tتك نمونه اي استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه درتمامي ابعاد ميدان اتحاد نيويورك و ميدان Cianjhen تايوان به ترتيب با ميانگين 6 و 45/5 در سطح p كمتر از 05/0 و ميدان قوري با ميانگين55/3 پايين ترين حد مطلوبيت را دارا مي باشند.