بررسي تاثير جهت قرارگيري ساختمان بر كسب حداقل حرارت در فصل تابستان در شهر كرمان

طبيعت يك سيستم متعادل و فرايند بي قاعده است؛ با اين حال، امروزه تعادل آن به دليل مداخله نادرست انسان از انرژي هاي موجود به هم خورده و آسيب برگشت ناپذيري به آن وارد آمده است. بدليل محدود بودن منابع انرژي و وضعيت نابسامان مصرف آن در كشور، صرفه جويي و استفاده بهينه از آن ضروري به نظر مي رسد. دراين راستا با طراحي مناسب ساختمان ها و هماهنگ نمودن ساختمان با شرايط اقليمي هر منطقه مي توان آسايش انسان ها و صرفه جويي در مصرف انرژي را تامين كرد. در شهر كرمان با وجود اقليم گرم وخشك، و اختلاف شديد دما در زمستان و تابستان، يكي از مؤثرترين شيوه هاي بهينه سازي الگوي مصرف توجه به وضعيت قرارگيري ساختمان در مراحل اوليه طراحي است. هدف مقاله، مطالعه جهت قرارگيري ساختمان بر كسب حداقل حرارت در تابستان و آسايش افراد مي باشد. بدين منظور ابتدا ، جهت گيري هاي متداول ساختمان بررسي شده و پس از مدلسازي توسط نرم افزار اكوتكت، مناسب ترين جهت براي ساختمانهاي مسكوني جهت كمترين ميزان كسب حرارت در تيرماه محاسبه شده است. نتايج بررسي نشان مي دهد، كمترين حرارت مستقيم در جبهه جنوبي و كمترين حرارت غير مستقيم در جبهه شرقي مي باشد.