تاثير پسماند زغال سنگ بر خصوصيات شكست روسازي بتني

نرخ بالاي استفاده از زغال سنگ و پايين بودن راندمان كارخانه هاي زغال شويي در ايران سبب شده حجم زيادي از زغال سنگ در فرآيند توليد دپو شود. از پسماند زغال سنگ در زمينه هاي مختلفي همچون ساخت مصالح ساختماني، جايگزيني به عنوان سيمان در تثبيت خاك و ساخت روسازي و همچنين به عنوان سيمان و سنگدانه در سازه هاي بتني استفاده مي شود. با به كار بردن اين ضايعات در روسازي بتني مي توان از حجم دپوي اين مواد در طبيعت كاست. در اين پژوهش اثر به كارگيري پسماند زغال سنگ به عنوان جايگزين بخشي از سيمان و سنگدانه بر خصوصيات مكانيكي و شكست بتن مورد بررسي قرار گرفته است. از آنجايي كه مصالح روسازي در معرض سيكل هاي بارگذاري زيادي هستند ، ترك هاي اوليه موجود در توسعه يافته و تشكيل ترك هاي بزرگ تري را داده و نهايتا گسترش بيش تر ترك ها منجر به شكست سازه مي گردند. بنابراين بدون در نظر گرفتن اثر آن ها ممكن است ايمني سازه به خطر افتد. از طرفي رشد ترك در اثر باري كه عموما به سازه ها اعمال مي گردد، موضوعي است كه بدون در نظر گرفتن آن در طراحي، امكان كاهش قابل توجه عمر مفيد سازه وجود دارد.