ارزيابي عوامل كالبدي- عملكردي تاثير گذار در حضور پذيري فضاهاي شهري نمونه موردي : سبزه ميدان قزوين

هدف از اين تحقيق بررسي عوامل تاثير گذار در حضور پذيري فضاهاي شهري است. در عصر حاضر با گسترش وسايل ارتباطات مجازي و كم رنگ شدن ارتباطات چهره به چهره، پرداختن به عوامل حضور پذيري فضاهاي شهري و افزايش جذابيت‌هاي آنها ضروري به نظر مي رسد. مسئله اصلي اين تحقيق دستيابي به چهارجوب نظري و راهكارهاي عملي براي حضور پذير نمودن فضاهاي شهري مي باشد. دراين پژوهش ابتدا به تبيين چارچوب نظري و مدل مفهومي تحقيق پرداخته شد، سپس شاخص هاي ارزيابي متغيرهاي تحقيق در نمونه موردي از طريق مشاهدات و بررسي هاي ميداني بيان گرديد، فضاي پيراموني سبزه ميدان شهر قزوين كه بدليل موقعيت جغرافيايي و همچنين استقرار مراكز فرهنگي، اجتماعي و اقتصادي از اهميت بالايي در اين شهر برخوردار است، به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب گرديد. .در اين پژوهش با توجه به اينكه ارتقاء كيفيت هاي محيطي به عنوان راهكار ارتقاء حيات شهري مد نظر است، سعي بر آن شده كه با برقراري روابط منطقي ميان شاخص هاي كالبدي و عملكردي در محيط هاي شهري ، از اين شاخص ها به عنوان ابزاري عملياتي در طراحي شهري استفاده كرد. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از روش سوات مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بر اساس نتايج، حضور پذيري فضاهاي شهري طي فرايندي اتفاق مي افتد كه در اين فرايند وجود دو دسته از عوامل ضروري است: الف) ساختارهاي كالبدي - عملكردي منطبق با نيازهاي انساني ب) عوامل ادراكي يا همان معنا و نشانه هايي كه در هماهنگي با زمينه هاي اجتماعي و فرهنگي استفاده كنندگان و حاضرين فضا شكل گرفته اند. چگونگي اين فرايند و سازو كارهاي حاكم بر آن و همچنين اجزاء تشكيل دهنده هريك از اين دو دسته عوامل و نحوه كنش هر يك، در اين مقاله مورد بررسي قرار گرفته اند. همچنين نتايج اين پژوهش نشان مي دهد در نمونه مورد مطالعه حاكي از اين امر بود كه با ارتقاء كيفيت خوانايي ، انطباق سازمان كالبدي فضا با هويت تاريخي آن، ايجاد يكپارچگي در فرم و فضا، تقويت سرزندگي عملكردي ، توجه به معيار هاي زيباشناختي و بصري در جداره و نما مي توان موجب ارتقاء كيفيت كالبدي و عملكردي و به دنبال آن حضور پذيري بيشتر در فضاي شهري گرديد.